Elsbeth (derde van links) met mede-baggies in de coulissen van Tivoli De Helling tijdens het 5-jarig jubileum. Foto: Pim Geerts

WHO’S THAT LADY? ELSBETH WITT | LAGE MEZZO | VOORZITTER BESTUUR

‘All we need is music, sweet music’
Dancing in the streets | Martha & The Vandellas

Het gesprek met Elsbeth Witt (37) had ook wel zonder vragenlijstje gekund. Op de openingszin: ik bel je om herinneringen op te halen over 10 jaar Brand New Bags, loopt ze in een half uur vol-le-dig leeg. Als baggie van het eerste uur heeft ze dan ook een backpack vol mooie verhalen. En verhalen vertellen kan ze als de beste. ‘Wist je dat er ook mannen bij ons koor hebben gezeten?’ Ik hang aan haar lippen.

Je bent een baggie van het eerste uur. Hoe herinner jij je de beginjaren van het koor?

‘Tijdens mijn studie begon ik met de cursus koorzingen bij Parnassos. We zongen van blad en vrij klassiek allemaal. Tot Avé Maria aan toe. Toen ik na afloop van de cursus een kijkje nam bij een optreden van de cursus Soulkoor dacht ik ‘dát had ik moeten doen, dit swingt tenminste!’ Na drie keer een half jaar – steeds weer met dezelfde groep mensen – de cursus Soulkoor gevolgd te hebben was SaraLee redelijk door haar lesrepertoire heen. Toen ontstond het idee voor het koor. Ik ontpopte me vervolgens als een ware koor-recruiter door studiegenoten en vriendinnen voor het koor uit te nodigen. In het begin dachten we nog: ‘Krijgen we wel 20 man bij elkaar?’ Nu hebben we een wachtlijst en audities!’

Sinds een paar jaar ben je voorzitter van het koor. Wat betekent die functie voor jou?

‘Vlak na het oprichten van The Brand New Bags begon ik mijn carrière als zzp’er. Een iets te heftige tijd om me ook met het besturen van een koor bezig te houden. Toen er na een aantal jaar weer plekjes vrijkwamen in het bestuur, voelde het haast logisch dat ik dat ging doen. Voor mij geldt: als ik ergens bij hoor, wil ik me er ook graag mee bemoeien. En wil ik graag dat dingen goed geregeld worden. Vanuit het bestuur houden we overzicht en zorgen we ervoor dat de basis goed is, zodat iedereen zich in het koor thuis kan voelen. De commissies organiseren de rest.’

‘Hier stonden ‘onbekende’ mensen die echt van kooroptredens houden’

Wat is voor jou een mooie herinnering aan een optreden?

‘Voor mij zijn dat de optredens op bijzondere locaties. Zo deden we met The Brand New Bags mee aan een korenfestival in Paradiso. Heel gaaf was dat! Daar hangt zoveel historie. Alleen al in de kleedkamers. Wat het extra tof maakte was dat we op zaterdagavond om 8 uur op het grote podium stonden. Dat voelde alsof we – op prime time – de headliner van het festival waren tussen 180 andere koren. In het begin kwamen er bovendien vaak vooral familie en vrienden naar onze optredens in kroegen. Ook leuk natuurlijk, maar hier stonden ‘onbekende’ mensen die echt van kooroptredens houden en die ons na afloop zoveel complimenten gaven!’

Je werkt als zelfstandig tekstschrijver en hebt ook een aantal feelgoodromans op je naam staan. Voor de nieuwsgierigen onder ons: haal je voor je verhaallijnen weleens inspiratie uit het koor?

‘In mijn boeken staat de liefde centraal. Ik haal eigenlijk al mijn inspiratie uit de mensen om mij heen, dus ook uit het koor. Genoeg lief & leed op relatiegebied hoor, in een groep van meer dan 30 vrouwen. Ik zorg er altijd wel voor dat de anekdotes of uitspraken nooit te herleiden zijn. Grappig genoeg denken mensen vaak dat de meest extreme verhalen zich goed lenen voor een passage in mijn boeken, maar het zijn juist de normale, herkenbare dingen en uitspraken die ik gebruik. En in het laatste deel van mijn ‘Barista!’-serie zit een soort van cameo van The Brand New Bags. Ik kon het niet laten!’

En die mannen? Hoe zat dat nou?

‘Hahaha, ja, er hebben in de beginperiode 3 of 4 mannen bij The Brand New Bags gezeten. Toen klonken we heel anders. De baspartij gaf een mooie, volle sound aan het koor. Maar de mannen hebben het niet lang volgehouden. Toch te veel een kippenhok denk ik!’ (EA)